Sunday 9 January 2011

Anggun

Assalamualaikum.

Pancit. Sampai rumah dah gelap. Kelas padat. 8am-6pm. 5hari seminggu. Ini rahsia aku kekal kurus. Rasanya lah. Nafasku naik turun. Dada rasa sempit. Hidung mancung berair. Hingus ada sikit terlompat dari lubang hidung. Tanpa sengaja.

Aku dah nampak pintu rumah. Tapi kelam. Lampu sepanjang jalan menghala ke rumah aku tu, mati taknak hidup pun tak guna. Samar-samar. Kabur. Kelam.

Nak pulak depan rumah aku ada projek pembinaan. Pasir membukit tak payah cerita. Masalah debu pun boleh tahan. Ada peluang jerebu kalau tambah segayung lagi pasir. Sikit lagi aku boleh isytiharkan darurat. Tak payah pergi kelas.

Tinggal lima langkah nak sampai pagar rumah.

Lima.

Empat.

Tiga.

'Splat!' 'Chett!' 'Piyet!'

Dua.

Satu.

Aku buka pintu pagar. Aku nampak Anggun. Aku kejar Anggun. Anggun lompat pergi rumah jiran sebelah.
__________________________________________

Anggun tu nama kucing. Shidan benetlim yang bagi nama tu. Sampai sekarang aku sangsi. Tak lah anggun pun kucing tu. Lawa sikit lah daripada Fasha Sanda. Aku syak dia yang berak depan pagar rumah aku.

Aku basuh kasut aku penuh teliti. Takkan nak jalan bawah najis? Itu perangai memang serupa najis.

Haiwan kalau kita berbudi dia tak berbahasa tiada masalah. Haiwan tiada akal. Kalau sesama manusia?




p/s: Jangan salahkan aku kalau aku bukan pencinta kucing. Nama je Anggun. Perangai tak anggun pun.

No comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...